نوآوری در کمتر از ٣٥ سال!
این یادداشت در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۹۵ در روزنامه شرق به چاپ رسیده است.
١- جراح پلاستيکی نقل می‌کرد که بارها مردهای میان‌سالی را دیده است که برای جوان‌ترساختن چهره خود به او مراجعه کرده‌اند، چراکه فکر می‌کنند از این طریق در مسیر شغلی خود (در سیلیکون‌ولی) موفق‌تر خواهند بود! سرمایه‌گذاران خطرپذیر، جوانان را برای راه‌اندازی شرکت‌های نوپای فناورانه ترجیح می‌دهند. براساس مطالعات انجام‌شده از سوي مجله «هارواردبیزینس» در سال ٢٠١٤ میانگین سن مؤسسان و کارآفرینانی که شرکت‌های حداقل یک میلیارددلاری تأسیس کرده‌اند ٣١ سال بوده است! (والتر فریک، ٢٠١٤) حتی دانشگاه «ام‌آی‌تی» خبرنامه‌ای برای معرفی نوآوران زیر ٣٥ سال دارد و شاید همه اینها مرهون تحولات عصر ارتباطات و اینترنت باشد که انتظار‌ها را از جوانان به‌شدت بالا برده است.
٢- همه افرادی که حداقل ٣٠ سال از عمر خود را سپری کرده‌اند، در مقاطعی از زندگی خود با افرادی مواجه شده‌اند که خواسته‌اند بیشتربودن سن، مدرک تحصیلی یا سابقه خود را دست‌مایه برتری، تحکم و برخورد نامناسب با جوان‌ترها، افراد با مدرک تحصیلی پایین‌تر یا تازه‌واردان در یک فضای مشترک قرار دهند. فضای مدرسه، خدمت سربازی، دانشگاه و محل کار پر از این‌گونه مثال‌هاست. سن هر انسانی خواسته و ناخواسته اضافه می‌شود تا آنجا که باید ادامه یابد. گرفتن مدرک تحصیلی جریان معمول روزگار ماست و کمتر هستند کسانی که در این جریان بدون هیچ مدرکی باقی مانده باشند. سابقه بیشتر در یک فضای مشترک نیز لزوما حسن محسوب نمی‌شود، چه‌بسا افرادی که سال‌های عمر خود را در یک جا به بطالت و بدون یادگیری، کسب مهارت و تجربه‌ای خاص سپری کرده‌اند.
٣- اما در دنیای امروز ما اتفاقات تازه‌ای افتاده است؛ دنیای امروز تشنه پشتکار، خلاقیت، مهارت و نوآوری است که لزوما ارتباطی با سن، مدرک تحصیلی یا سابقه ندارد، دنیایی که بسیاری از افراد ٢٠ تا ٣٠ساله فارغ از مدرک و سابقه، بسیاری از بزرگ‌ترین تحولات روزگارمان را شکل داده‌اند. «مارک زاکربرگ» در ٢٠سالگی، فیس‌بوک (شبکه‌اي اجتماعی با بیش از یک‌‌میلیاردو ٧٠٠ میلیون نفر کاربر در کل دنیا) را بنيان نهاد و در سال دوم از دانشگاه هاروارد انصراف داد. «استیو جابز» در ٢١سالگی شرکت اپل (یکی از تأثیرگذارترین شرکت‌های دنیای امروز) را پایه‌گذاری کرد و آخرین مدرک تحصیلی‌اش، تحصیلات دبیرستان باقی ماند. برای خلق ارزش، لزوما نیازی به پیمودن راهکارهای متداول آموزشی و حرفه‌ای نیست، نباید منتظر باشیم در سنی خاص، پس از مدرکی خاص یا سابقه‌ای خاص کاری بزرگ انجام دهیم. بیاییم از بزرگ‌ترها خواهش کنیم به جوان‌ترها بیشتر اعتماد کنند و انتظارهاي بسیار بسیار بسیار بیشتری از آنها داشته باشند و بیاییم ما جوان‌ترها بیشتر بكوشيم، از وقت‌مان بهتر بهره بگيريم، خیلی‌خیلی‌خیلی بزرگ‌تر بينديشيم و سعی کنیم به جای دنبال‌کردن کورکورانه راهکارهای خلق ارزش متداول، راهکارهایی نوآورانه را برای خودمان، اطرافیان‌مان و کشورمان به كار بگيريم.